Zuzanna (Zuza) ma 19 lat i jest uczennicą Niepublicznej Szkoły Przysposabiającej do Pracy im. Pawła Adamowicza w Gdańsku. Lubi spędzać z rodziną, spacerować, chodzić na zakupy, pomagać tacie w pracach w ogródku. Zuzę co rano do szkoły przywozi mama. Do jej rodziny należą też dwa koty i pies, z którymi dużo się bawi.

Z klasy najbardziej lubi Radka oraz Nikolę. Zuzanna uwielbia imprezy, a przede wszystkim przyjęcia urodzinowe i bale tematyczne, kiedy można się przebrać. Lubi spędzać czas ze szkolnym asystentem – p. Kubą, np. grać z nim na gitarze. Samodzielnie spożywa posiłki, chodzi oraz biega, lubi aktywność fizyczną, przede wszystkim spacery, kręgle oraz boccie. Zuza odkrywa swoje zainteresowania, w przyszłości chciałaby nadal mieszkać w domu z ogrodem.

Spotkanie
Prace nad profilem zaczęły się już w zeszłym roku szkolnym, jednak praca nad budowaniem relacji trwa od trzech lat. Współpraca w związku z profilem oraz kołami relacji rozpoczęła się od rozmów w szkole – wprowadzeniu w temat, opisie czym jest profil oraz kręgi, a także w jakim celu je przygotowujemy. Mamie od razu spodobał się pomysł i dostarczyła do szkoły fotografie do profilu. Po pewnym czasie, w tym roku szkolnym, odbyła się wizyta domowa, w której udział wzięli Zuzanna, mama, wychowawczyni (p. Natalia), psycholożka, dyrektor szkoły, a częściowo też tata, który przywitał nas i wrócił do swoich obowiązków. W budowaniu profilu i kręgów główny udział miała mama oraz Zuza. Podczas wizyty domowej Zuza wraz z mamą nas ugościły, pokazały pokój uczennicy oraz zwierzaki, które są ważną częścią tej rodziny. Rozmowa była jedynie uzupełnieniem informacji, które wiemy o uczennicy i okazją do podsumowania, ponieważ zdecydowana większość pracy, tzn. wstępne rozmowy, a przede wszystkim budowanie relacji trwało już długo wcześniej.

Natalia (wychowawczyni)
Opracowywanie profilu ucznia opartego na F-words for child development, które są naszymi wyznacznikami działania pozwoliło na głębsze i szersze spojrzenie na codzienne funkcjonowanie moich uczniów. Dzięki skupieniu się na mocnych stronach i samodzielności uczennicy (i każdego z uczniów w ogóle), wraz z zespołem uzyskaliśmy szersze spojrzenie, większą wiedzę oraz wyznaczyliśmy nowe kierunki na dalszą pracę. Podczas rozmów z mamą zahaczyliśmy o takie obszary, jak przyszłość, co pomoże nam w budowaniu mocnych stron umożliwiających Zuzannie, w miarę jej możliwości, niezależne funkcjonowanie w dalszym dorosłym życiu.

Wydaje mi się, że największe znaczenie dla rodziców ma rozmowa o przyjaciołach i przyszłości.
W większości profili wyszły duże braki w obszarze „przyjaciele” – wniosek, aby wspierać uczniów w budowaniu tego obszaru, np. tworzyć koła zainteresowań itd.
„Najgorzej zacząć, jak się usiądzie to już leci”.
„Pomimo pracy 2-3 lata z uczniem zawsze przy takich rozmowach coś nowego wychodzi”.

Koło relacji Zuzanny w Kręgach Wsparcia

 

Iwona (mama Zuzanny)

Przez 10 lat Zuza chodziła do innej placówki, gdzie mama słyszała, że powinna ją ubezwłasnowolnić, nie dawano perspektywy na wsparcie, usłyszała słowa dyrektorki: „Zuza się nasiedzi w domu”, które dalej są w jej głowie, wspomina o walce o zajęcia oraz, że rodzice niewalczący nie dostali nic.

Po przyjściu do naszej szkoły mama poczuła się od razu otoczona wsparciem różnych specjalistów – pedagodzy, fizjoterapeuci, możliwość konsultacji z lekarzem fizjoterapii:
„Kręgi Wsparcia to przyjazna dłoń, zdjęcie obowiązków, dopiero tu zaczęłam myśleć o przyszłości. Super, że będzie przedszkole, jest podstawówka i dbacie o całą ścieżkę rozwoju”.
Pani Iwona zaznacza, że to czas na myślenie o przyszłości. Kręgi wsparcia przeniosły się też na prywatne zajęcia Zuzy – terapeutka zaczęła zapraszać ją do siebie do domu, mama ma czas dla siebie. Mama wróciła do nauki języka oraz ćwiczeń fizycznych, skupiła się też na sobie, dzięki podpowiedziom rodziców z klubu rodzica:
„Nawet podwyżkę sobie wywalczyłam”
„Daliście mi wędkę, a ja z niej skorzystałem – jeśli ktoś chce, skorzysta i poukłada sobie w głowie, jest wsparcie psychologa, ale i drugiego rodzica, dobrze jest się wzajemnie posłuchać, podpowiedzieć, ale i czasem ponarzekać”.

Zuza wspiera mamę i tatę w pracach biurowych w firmie. W międzyczasie okazało się, że jedna z kobiet z busa to daleka rodzina, udało się zorganizować plan dnia tak, że zaczęły spędzać razem czas. Ten czas działa korzystnie w obie strony: wsparcie i odpowiedzialność za drugą osobę.

Mama wymienia w rozmowie rzeczy, które Zuzanna potrafi zrobić sama w każdej ze sfer opisywanych w profilu, (toaleta, ubiera się, rozmawia z mamą, pomaga w pracach domowych). Jeśli chodzi o sprawność to starają się podnosić ją cały czas. Zuza przyjaciół ma niewielu, ale chwali sobie tych ze szkoły, również z poprzedniej szkoły – rodzina stara się utrzymywać kontakty z przyjaciółką z poprzedniej szkoły. Zuza jest ciocią i pomaga w zabawie młodszym członkom rodziny, np. podaje im klocki, Zuza bardzo lubi szkołę, mama stawia na edukację przez zabawę, Zuza ma też swoje przyjemności, np.: las, basen, dużym wsparciem jest szkołą i choćby możliwość pojechania na wakacje ze szkołą przy wsparciu mamy – to był czas, który mama określa jaki najszczęśliwszy zarówno dla mamy, jak i Zuzy. Przyszłość to zabezpieczenie przyszłości Zuzy, być może gospodarstwo.

„Część osób w ogóle o tym nie rozmawia”
„Tutaj czuję się dobrze ja, Zuza. Fajnie, że jesteście młodymi ludźmi i otwartymi (…) Wychodzicie do nas z otwartymi ramionami, fajnie, że młodsze pokolenia będą miały lepszą wizję przyszłości”
„Teraz łamiemy te słowa byłej dyrektor [ona się nasiedzi w domu]”
„Nigdy wcześniej się nad tym nie zastanawialiśmy – wszystko się działo po prostu, a ktoś zwrócił nam uwagę, że trzeba przysiąść nad tym i dzięki profilowi ludzie mogą zobaczyć w niej człowieka a nie problem”
„Interakcja z nauczycielem i relacja między nami jest bardzo ważna, czuję i wiem, że Zuzi jest dobrze, widzę co się dzieje a Zuza chętnie opowiada”
„Nigdy nie miałam takiej relacji z nauczycielem (…) można być partnerem (…) czuć, że zespół też się lubi”
„Czuję bezpieczeństwo i zaufanie (…) ktoś widzi potencjał Zuzy, wcześniej nie raz słyszałam „Zuza jest za słaba” – nawet na występy na apelach”.

Przyszłość zaczyna się dziś!

Jestem w kręgach.

#szkolawkregach